1, 2 en 3 oktober 2021 in het Cultureel Podium Podium Lutherse kerk Maastricht, open elke dag van 12.00 -19.00 uur

Deze expositie is een initiatief van Fantastike. Met dank aan Special Arts, SOGGZ, Lutherse Kerk en alle fantastische vrijwilligers die zich hiervoor hebben ingezet.

Rond 1988 leerden Moniek Gerrits en Nieke Lemmens elkaar kennen tijdens hun studie aan de academie in Maastricht. Ze hadden een heel andere achtergrond, maar er was een duidelijke klik, zowel tussen hen als personen, maar zeker ook tussen hun kunst. Ze gingen vaak samen naar exposities in Brussel, Antwerpen en andere steden, volgden elkaars ontwikkelingen en activeerden elkaar.
Na de academietijd scheidden hun wegen. Terwijl Nieke geleidelijk haar weg in de kunstwereld vond en een gezin stichtte, liep de weg van Moniek heel anders. Door omstandigheden kwam zij terecht in de psychiatrie, een kronkelende weg met behoorlijk wat bergen en dalen. Maar de kunst bleef een constante factor, ook in hun onderlinge contact dat altijd gebleven is. Voor beiden bleek kunst een existentiële noodzaak.
Van stichting Fantastike krijgen zij de kans om in de Lutherse kerk in Maastricht aan een gezamenlijke expositie te bouwen. Het is voor het eerst dat ook hun werk zich na lange tijd ontmoet.
Voor deze gebeurtenis en voor deze plek hebben ze beiden nieuw werk gemaakt. Daarnaast toont Moniek nog ander werk. Zowel Moniek als Nieke denken vanuit de schilderkunst. Maar tegelijkertijd wordt door beiden ook aan de grenzen van de schilderkunst geknabbeld. 

MONIEK (www.moniekgerrits.nl) werkt met verschillende materialen en formaten. Zo zijn er in deze expositie werken te zien op doek, papier en foto’s, met olieverf en inkt. De twee grote fotowerken bij binnenkomst zijn speciaal voor deze ruimte en gebeurtenis gemaakt. Het proces van het werken is deels bedacht en deels spontaan.
Het werk wordt opgebouwd uit lagen. De lagen corresponderen met elkaar en zorgen voor een grote dieptewerking. De beleving van ruimte die ze creëert is haar belangrijkste onderwerp. Ruimte, in de breedste zin van het woord. Ze noemt haar werken Kamers van de Geest. De ruimtes die zij creëert worden door haar visueel vormgegeven, maar ook in haar geest. Ze creëert ruimtes waar ze zelf graag in wil vertoeven en hoopt daarin ook de toeschouwer mee te nemen.
Ze laat in haar werk zien dat zowel zichtbare als niet direct zichtbare elementen van de waarneming samen komen. Niet zichtbare elementen zijn bv de gedachtes van iemand anders. Het zichtbaar maken van onderliggende verbanden die in eerste instantie niet zo vanzelfsprekend zijn is haar doel.
De Gotische kunst uit de Middeleeuwen is voor haar een grote inspiratiebron. Ze wordt daarin getroffen door de sprookjesachtige sfeer en de landschappelijke doorkijkjes die de toeschouwer het schilderij in trekken.
Moniek Gerrits (Nuth 1967) woont en werkt in Maastricht. Werk van haar werd de laatste jaren geselecteerd voor de Salon Sittard-Geleen (2015), voor de Limburg Biënnale Marres Maastricht (2020); Zij ontving de Special Award in 2015 en 2016, en was winnaar van het Kunstcongres met Perspectief (2017). 

NIEKE (www.niekelemmens.nl)) heeft voor deze expositie twee nieuwe installaties gemaakt: Crosswork 1 en 2. Zij houdt niet van een dichtgetimmerd plan, veel liever bepaalt zij ter plekke hoe het er moet komen uit te zien. Zij houdt altijd graag de mogelijkheid open om de werken van samenstelling te veranderen of te gebruiken voor nieuw werk. Het werk is nooit ten einde. Kunst is voor haar het formuleren van voorstellen. 
Zo ook bij deze twee installaties. Ze bestaan uit tientallen gebruikte, los gestapelde verzenddozen en verpakkingsmaterialen die aan de binnen-, voor- en achterkant beschilderd zijn met pigmenten en caseïne. Zowel de vorm als de kleur zijn veranderlijk en uiteindelijk pas definitief in deze ruimte bepaald. Al naar gelang de dozen worden opengezet, geschoven of gevouwen, veranderen ook de kleuren. Ze gaan met elkaar een relatie aan, maar ook met de omringende ruimte en de werken van Moniek. De toeschouwer wordt verleid te bewegen, om het werk van meerdere kanten te bekijken. Daardoor verandert zijn/haar blikveld, maar ook het werk.